این شعر، سروده آقای مهدی علی محمدی برادر یک شهید است که در اشعار خود به لایه‌های انتظار، مباحث مربوط به یک فرد منتظر، و بصیرت منتظران می‌پردازد. وی در شعر خود که در نخستین سالروز حماسه «۹ دی» سروده است، به وقایع روز عاشورا و پاسخ ملت بابصیرت و ولایت‌مدار به فتنه‌گران پرداخته است.

هوا آشفته بود و شهر مجنون
زمین سر در گریبان، چشم پر خون

حماسه می‌خروشید از گلوشان
ز رگ‌ها خون غیرت سخت جوشان

الو الو کربلا٬ پس نخودا چی شدن؟ کمک می خوایم حاجی جون ٬ بچه ها قیچی شدن

تو سینه و سرش زد ٬ هی سرشو تکون داد ٬ رو به تماشاچیا ٬ چشماشو بست و جون داد!

برای دریافت بقیه اشعار به ادامه مطلب بروید

مادر چه گريه ميكنى امشب براى من‏

زنهار اشك غم مفشان در عزاى من‏

من طاير بهشتيام و راستى نبود

ويرانه‏اى چو عالم هستى سراى من‏

رفتم از اين خراب و پريدم به اوج عشق‏

جايى كه بود درخور بال هماى من‏

بنگر چگونه پر به حريم خدا زدند

همسنگران همنفس خوشنواى من‏

من زنده‏ام شهيد ره عشق مرده نيست‏

پيچيد بگوش اهل حقيقت نداى من‏

خار چشم دشمنان «سید علی»

رهبر و مولای‌مان «سید علی»

سیلی سختی که فرمودی؛ زدیم

عهد ما باشد همان عهد قدیم

با تو «بیعت» کرده، پیمان بسته‌ایم

عقد آن را با «شهیدان» بسته‌ایم

برشی از یک مثنوی بلند به مناسبت "هدایت پیامبر گونه" مردم در "برگزاری شکوهمند" انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی توسط "حضرت امام خامنه ای"

قدردان "امت"اش "رهبر" شده ست

گشت از صدق و "دعا"ی بیشمار

"انتخابات عظیم"ی برگزار

قدردان "امت" اش "رهبر" شده ست

"خامنه ای": نوح این کشور شده ست

بخت هر "دشمن" به "ذلت" تیره ماند

چشم دنیا بر "حماسه" خیره ماند

برای دیدن شعر به ادامه مطلب بروید

اين پلاك و استخوان از من به صف جا مانده است 
نقطه پرواز سرخى بود، آنجا مانده است 
من خودم از شوق مى‏رفتم تنم افتاده بود 
در مقام وصل فهميدم كه سرجا مانده است 
بى نشانى را خود من خواستم باور كنيد 
نام گمنامى اگر ديديد تنها مانده است 
من رفيقى داشتم همسنگرم جانباز شد 
دست‏هايش يادگارى پيش مولا مانده است 
آن بسيجى هم كه معبر را برايم باز كرد 
ديدمش آن روز در تشييع بى‏پا مانده است 
يادتان باشد سلاح و كوله و فانسقه‏ام 
زير نور ماه سرخ ، از بهر فردا مانده است 
پاسداريدش مبادا غفلتى خاكسترى 
گيرد عزمى را كه آن از راز زهرا (س) مانده است